προκατασφάζω

Α

κατασφάζω εκ τών προτέρων («τὰ τέκνα προκατέσφαζον», Αππ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + κατασφάζω «σφάζω με αγριότητα, κατακρεουργώ»].